تا به حال به این موضوع فکر کردید که با توجه به حتمی بودن آمدن امام زمان (عج) فلسفه ی دعا کردن برای سلامتی آن حضرت چیست؟
این مسلم است خداوند نگهبان وحافظ حضرت امام زمان (عج) است و خداوند منتظر دعای مابرای حفظ ایشان نیست، بلکه این نوعی کمال برای دعاکننده است یعنی دعاکننده می گوید: من هم طالب حفظ امام زمانم هستم ودربرکات صحت حضرت سهیم خواهدبود مثل جریان پیرزنی که برای خرید یوسف آمده بود که نامش درزمره ی خریداران یوسف باشد .
در روایت آمده است که امام على (ع) تقسیم کننده بهشت و جهنم است.چرا این نسبت را به امام على (ع) مىدهند؟
همین سؤال را مأمون عباسى از امام هشتم (ع) پرسید. مأمون گفت: به چه جهت به امیر مؤمنان على (ع) مىگویند: قسیم الجنة و النار؟حضرت رضا (ع) در پاسخ فرمودند: پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «حب على إیمان و بغضه کفر.» دوستى با على ایمان و دشمنى با او کفر است.و چون بهشت براى مؤمن است و جهنم براى کافر، پس هر که حب على را در دل داشته باشد، مؤمن است و جایگاهش بهشت، و هر که بغض و کینه على (ع) را در دل داشته باشد، کافر و جایگاه او جهنم است. (1)
با توجه به حدیث «حب على ایمان و بغضه کفر» ، معناى این روایت نبوى روشن مىشود که: «یا على، أنت قسیم الجنة و النار یوم القیامة، تقول للنار هذا لى و هذا لک.» (2)
بقیه در ادامه مطلب...
آیا مقام حضرت ابراهیم(ع) بالاتر استیا مقام حضرت على(ع)؟
مقام حضرت على(ع) افضل از دیگر انبیاء غیر از حضرت خاتم المرسلین(ص) مىباشد. در رابطه با دلیل این مساله ابتدا باید توجه داشته باشید که نوعا در مسائل مختلف سه گونه استدلال وجود دارد: عقلى، نقلى و حسى(1) دلایل عقلى در رابطه با امور کلى مىباشند و در چنین موردى که مقایسه دو امر جزئى است نباید در جست و جوى آن بود. زیرا خارج از قلمرو و براهین عقلى است. (2) دلیل حسى نیز وجود ندارد زیرا اولا ما نظارهگر تمام اعمال و حرکات آنها نیستیم تا با مقایسه شهودى از طریق کنش آنها حکم به برترى یکى بر دیگرى نمائیم. ثانیا اصلا فضایل و مقامات تجربهپذیر نیستند مگر آن که خواصى از طریق تجربه باطنى حقایقى را دریافت دارند. (3) تنها مىماند دلیل نقلى. این گونه ادله نیز چند دستهاند: روایات خاص و صریح، روایات صریح و عام و روایات غیر صریح. الف) دسته اول روایاتى است که به صراحتبر فضیلت امیر المؤمنین(ع) بر شخص حضرت ابراهیم(ع) دلالت دارد. مانند احتجاج خود آن حضرت. چنان که در احتجاج طبرسى آمده است که از آن حضرت پیرامون این مساله سؤال شد و فرمودند: من از ابراهیم(ع) برتر مىباشم...
بقیه در ادامه مطلب...
ادامه مطلب...
امشـــــــب...
دلت را جایی حـــــــوالی خــــــــدا میــــــــخ کن!
که با رفتــــــن این و آن
نــــــــرود.
♥اللهم اجعل عواقب فی امـــــــورنا خیــــــــرا♥
دلم برای لرز شــــــانه هایم تنگ شده...
برای دستهایم که تا دامانت بالا می آیند...
برای تـــــو ! ♥
برای طعــــــم شیرین سحری های بعد از احیــــــــاء...
برای چرت بعد از طلوع فجـــــــر...
برای خیال خوب اجابت و وصــــــل ♥
آقــــــای من!
دلم تب دارد...
برایش «امــــن یجیب» می خوانی؟!
از حضرت امیـــــــر پرسیدند: نظرت در مورد دنیـــــا چیست؟
حضرت فرمود: من بیزار از « دنیــا » و عاشق « زندگـــــی» هستم!
گفتند: مگر بین زندگـــــی و دنیـــا فرقی هم هست؟؟؟
فرمود: « دنیـــا » خــــــور، خــــــواب، خشـــم و شهــــوت است!
ولی
« زندگـــی» نگریستن به چشمان کودک یتیمی است که از پس پرده شــــــوق به انسان می نگرد…
دنیــــــــــا که شروع شد، زنجیــــــــــر نداشت.
خـــــدا دنیای بــــــی زنجیــــر آفرید.
آدم بود که زنجیـــــر را ساخت.
شیــــــــطان کمکش کرد.
«دل» زنجیـــر شد... «عشـــــق» زنجیـــــر شد... دنیــــا پر از «زنجیـــــر» شد .
و آدمها همه دیــــــوانه ی زنجیـــــر!
خدا دنیای بـــــــی زنجیـــــــر می خواست. نام دنیای بی زنجیر «بهــــشت» است.
امتــــــحان آدم همین جا بود. دستهای شیطان از زنجیـــــــر پر بود.
خدا گفت :
"زنجیرت را پاره کن. شاید نام زنجیر تو «عشــــــق» است."
هیچ کس وسوسه‌اش نکرد، هیچ کس فریبش نداد، او خودش سیب را از شاخه چید و گاز زد و نیم خورده دور انداخت.
او خودش از بهشت بیرون رفت و وقتی به پشت دروازه بهشت رسید، ایستاد. انگار می‌خواست چیزی بگوید. چیزی اما نگفت. خدا دستش را گرفت و مشتی «اختیـــــار» به او داد و گفت:
"برو؛ زیرا که اشتباه کردی. اما اینجا خانه توست هر وقت که برگردی؛ و فراموش نکن که از اشتباه به آمرزش راهی هست."
او رفت و شیطان مبهوت نگاهش می‌کرد.
« اســمم» را سنـــــــگی نگه می دارد...
« خـــودم» را گــــــــــوری...
و « یــــــــادم» را ؟؟؟
...
نمـــــــــی دانـــــــم!
شیطان به رسول خدا (ص) گفت...
